۰۷ تیر ۸۸ ، ۱۴:۴۱
دعا
خداوندا ! به درگاهت شکوه و گله دارم از نفسم که به بدی کشانده مرا…
وقتی مولایم، امام زمان (عج) هر دوشنبه و پنجشنبه اعمالم را بررسی می کند، چشمهای امیدوارش خیس می شوند…
معبودا ! از این نفس که دل امام زمان را می شکند، به تنگ آمده ام…
مهربانا ! تو از روح خود در من دمیدی و مرا جانشین خود در زمین قرار دادی اما من با آن روح چه کرده ام؟
عزیزا ! تو را می خوانم، تا مرا توانی دهی که بتوانم افسار نفس اماره ام را به دست گیرم و نورانیت روحم را باز یابم؛ آن روز است که می توانم به خود اجازه دهم، امام زمان (عج) را پدر خود بدانم و آنگاه چه زیبا معنا می گیرد اباصالح گفتنهایم...
۸۸/۰۴/۰۷